Retour haut de page
Preliminaries
Lire plus |
Նախախօսք
Lire plus |
Предварителни
Lire plus |
| Arménien occidental - ՀայերէնAbréviations Համառօտագրութիւններ | Translittération phonétique Հնչաբանական տառադարձութիւն | Français - ՖրանսերէնAbréviations Համառօտագրութիւններ |
|---|---|---|
| ո Ո (գ.) | vo | vingt-quatrième lettre de l’alphabet arménien, voyelle ; valeur numérique 600. |
| ոգեգէտ (գ.) | vokékéd | spirite n. |
| ոգեգիտութիւն (գ.) | vokékidoutioun | spiritisme n.m. |
| ոգել (բայ) | vokél | réciter, chanter, évoquer v.tr. |
| ոգելից (ած.) | vokéliTs | spiritueux(euse), alcoolisé(e) adj. |
| ոգեկան (ած.) | vokégan | spirituel(lle) adj. |
| ոգեկոչել (բայ) | vokégoTchél | évoquer v.tr. |
| ոգեկոչում (գ.) | vokégoTchoum | évocation n.f. |
| ոգեհարց (գ.) | vokéharTs | médium, spirite n. |
| ոգեհարցութիւն (գ.) | vokéharTsoutioun | évocation des esprits n.f. |
| ոգեհարցուկ (գ.) | vokéharTsoug | médium, spirite n. |
| ոգեշունչ (ած.) | vokéchounTch | inspiré(e), enthousiaste adj. |
| ոգեւորել (բայ) | vokévorél | animer, enthousiasmer v.tr. |
| ոգեւորութիւն (գ.) | vokévoroutioun | vivacité(e) n.f., enthousiasme n.m. |
| ոգեւորուիլ (բայ) | vokévorvil | s’animer, s’enthousiasmer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ոգի (գ.) | voki | 1) souffle, esprit n.m., 2) fantôme n.m. |
| ոգոր (գ.) | vokor | lutte n.f. |
| ոգորիլ (բայ) | vokoril | lutter v.intr. |
| ոդիսական (գ.) | votissagan | odyssée n.f. |
| ոեւէ (ած.) | voévé | tout, toute, n’importe quelle personne adj. |
| ոզնի (գ.) | vozni | hérisson n.m. |
| ոզոխ (գ.) | vozoKh | brou n.m. |
| ոզոր (գ.) | vozor | osier n.m. |
| ոլոռ (գ.) | voloR | pois, petit pois n.m. |
| ոլոր (ած.) | volor | tors(e), tordu(e) adj. |
| ոլոր (գ.) | volor | torsion, courbe n.f. |
| ոլորակ (գ.) | volorag | modulation, flexion n.f. |
| ոլորապտոյտ (ած.) | volorabedouïd | sinueux(euse) adj. |
| ոլորել (բայ) | volorél | tordre, tortiller v.tr. |
| ոլորուիլ (բայ) | volorevil | 1) se tordre v.pron., 2) être tordu(e) v.pron. |
| ոլորուն (ած.) | voloroun | tors(e), tortillé(e) adj. |
| ոլորտ (գ.) | volord | 1) circuit n.m., 2) atmosphère n.f. |
| ոլոք (գ.) | volok | tibia n.m. |
| ոխ (գ.) | voKh | rancune n.f., ressentiment n.m. |
| ոխալ (բայ) | voKhal | avoir de la rancune v.tr. |
| ոխակալ (ած.) | voKhagal | rancunier(ière) adj. |
| ոխակալութիւն (գ.) | voKhagaloutioun | rancune n.f., le fait d’avoir de la rancune n.m. |
| ոխերիմ (ած.) | voKhérim | acharné(e), plein(e) de ressentiment adj. |
| ոհ (ձյնրկ.) | voh | oh ! interj. |
| ողբ (գ.) | voGhp | plainte, complainte, lamentation n.f. |
| ողբագին (ած.) | voGhpakin | plaintif(ive) adj. |
| ողբագին (մկբ.) | voGhpakin | plaintivement adv. |
| ողբալ (բայ) | voGhpal | 1) se lamenter v.pron. (v.intr. en arménien)., 2) déplorer, pleurer v.tr. |
| ողբալի (ած.) | voGhpali | lamentable, déplorable adj. |
| ողբակից (գ.) | voGhpaguiTs | qui déplore avec un autre n. |
| ողբակցիլ (բայ) | voGhpagTsil | déplorer avec un autre v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ողբասաց (գ.) | voGhpassaTs | personne qui se lamente n.f. |
| ողբասացութիւն (գ.) | voGhpassaTsoutioun | lamentation, complainte n.f. |
| ողբացեալ (ած.) | voGhpaTsial | regretté(e), défunt(e) adj. |
| ողբերգ (գ.) | voGhpérk | élégie, complainte n.f. |
| ողբերգակ (գ.) | voGhpérkag | auteur tragique, poète élégiaque n.m. |
| ողբերգական (ած.) | voGhpérkagan | tragique adj. |
| ողբերգու (գ.) | voGhpérkou | auteur tragique, poète élégiaque n.m. |
| ողբերգութիւն (գ.) | voGhpérkoutioun | tragédie n.f. |
| ողիմպիական (ած.) | voGhimbiagan | olympique adj. |
| ողիմպիական (գ.) | voGhimbiagan | jeux olympiques |
| ողկոյզ (գ.) | voGhgouyz | grappe n.f. |
| ողն (գ.) | voGhn | vertèbre n.f. |
| ողնածայր (գ.) | voGhnaDzaïr | coccyx n.m. |
| ողնածուծ (գ.) | voGhnaDzouDz | moelle épinière n.f. |
| ողնայար (գ.) | voGhnhar | colonne vertébrale n.f. |
| ողնայարային (ած.) | voGhnharayin | vertébral(e, aux) adj. |
| ողնայարաւոր (ած.) | voGhnharavor | vertébré(e) adj. |
| ողնաշար (գ.) | voGhnachar | colonne vertébrale n.f. |
| ողնասիւն (գ.) | voGhnassioun | colonne vertébrale n.f. |
| ողնացաւ (գ.) | voGhnaTsav | rachialgie n.f. |
| ողնափայտ (գ.) | voGhnapaïd | quille n.f. |
| ողնեալ (ած.) | voGhnial | adossé adj. |
| ողնել (նբ.) | voGhnél | adosser v.tr. |
| ողողել (բայ) | voGhoGhél | inonder, submerger v.tr. |
| ողողուիլ (բայ) | voGhoGhvil | être inondé(e), submergé(e) v.pron. |
| ողողում (գ.) | voGhoGhoum | inondation, submersion n.f. |
| ողողուն (ած.) | voGhoGhoun | inondé(e), submergé(e) adj. |
| ողորկ (ած.) | voGhorg | lisse, poli(e) adj. |
| ողորկել (բայ) | voGhorguél | lisser, polir v.tr. |
| ողորկութիւն (գ.) | voGhorgoutioun | qualité de ce qui est lisse n.f., poli n.m. |
| ողորմ (ած.) | voGhorm | piteux(euse), pitoyable adj. |
| ողորմած (ած.) | voGhormaDz | charitable, miséricordieux(euse) adj. |
| ողորմածութիւն (գ.) | voGhormaDzoutioun | charité, miséricorde n.f. |
| ողորմելի (ած.) | voGhorméli | piteux(euse), pitoyable adj. |
| ողորմիլ (բայ) | voGhormil | compatir, plaindre v.tr. |
| ողորմութիւն (գ.) | voGhormoutioun | aumône, charité n.f. |
| ողոք (ած.) | voGhok | suppliant(e), lénifiant(e) adj. |
| ողոքանք (գ.) | voGhokank | supplication n.f., adoucissement n.m. |
| ողոքել (բայ) | voGhokél | supplier, atténuer v.tr. |
| ողոքիչ (ած.) | voGhokiTch | suppliant(e), lénifiant(e) adj. |
| ողոքում (գ.) | voGhokoum | action de supplier, d’atténuer n.f. |
| ողջ (ած.) | voGhTch | 1) vivant(e) adj., 2) entier(ière), complet(ète) adj. |
| ողջագուրել (բայ) | voGhTchakourél | embrasser, donner une accolade v.tr. |
| ողջագուրուիլ (բայ) | voGhTchakourvil | 1) s’embrasser v.pron., 2) être embrassé(e) v.pron. |
| ողջագուրում (գ.) | voGhTchakouroum | accolade, embrassade n.f. |
| ողջախոհ (ած.) | voGhTchaKhoh | honnête, sensé(e), sérieux(euse) adj. |
| ողջախոհութիւն (գ.) | voGhTchaKhohoutioun | honnêteté n.f., sérieux n.m. |
| ողջակէզ (գ.) | voGhTchaguéz | sacrifice, holocauste n.m. |
| ողջակիզել (բայ) | voGhTchaguizél | sacrifier, offrir en holocauste v.tr. |
| ողջամիտ (ած.) | voGhTchamid | honnête, sensé(e), sérieux(euse) adj. |
| ողջանալ (բայ) | voGhTchanal | guérir, revenir à la vie v.intr. |
| ողջանդամ (ած.) | voGhTchantam | entier(ière) adj. |
| ողջանդամ (մկբ.) | voGhTchantam | en entier, en vie |
| ողջանուէր (ած.) | voGhTchanevér | consacré(e) entièrement adj. |
| ողջացնել (բայ) | voGhTchaTsenél | guérir, ranimer v.tr. |
| ողջերթ (գ.) | voGhTchért | bon voyage n.m. |
| ողջմտութիւն (գ.) | voGhTchmedoutioun | honnêteté n.f., sérieux n.m. |
| ողջմտօրէն (մկբ.) | voGhTchmedorén | sainement, honnêtement adv. |
| ողջննալ (բայ) | voGhTchennal | guérir, revenir à la vie v.intr. |
| ողջնցնել (բայ) | voGhTchenTsenél | guérir, ranimer v.tr. |
| ողջոյն (ած.) | voGhTchouïn | entier(ière), total(e, aux) adj. |
| ողջոյն (գ.) | voGhTchouïn | salut, compliment n.m. |
| ողջութիւն (գ.) | voGhTchoutioun | santé, vie n.f. |
| ողջունագիր (գ.) | voGhTchounakir | lettre de salutation, de compliment n.f. |
| ողջունել (բայ) | voGhTchounél | saluer, complimenter v.tr. |
| ողց (գ.) | voGhTs | chas n.m. |
| ոճ (գ.) | voDj | style n.m., manière n.f. |
| ոճաբան (գ.) | voDjapan | styliste n. |
| ոճաւորել (բայ) | voDjavorél | styliser v.tr. |
| ոճաւորուած (ած.) | voDjavorvaDz | stylisé(e) adj. |
| ոճիր (գ.) | voDjir | crime, forfait n.m. |
| ոճորք (գ.) | voDjork | comble n.m. |
| ոճրագէտ (գ.) | voDjrakéd | criminaliste n. |
| ոճրագործ (գ.) | voDjrakorDz | criminel(lle), assassin n. |
| ոճրագործ (ած.) | voDjrakorDz | meurtrier(ère) adj. |
| ոճրագործութիւն (գ.) | voDjrakorDzoutioun | crime n.m. |
| ոճրադատ (ած.) | voDjratad | criminel (juge, tribunal) adj. |
| ոճրային (ած.) | voDjraïin | criminel(lle), relatif(ive) au crime adj. |
| ոճրապարտ (գ.) | voDjrabard | criminel(lle), assassin n. |
| ոճրափորձ (գ.) | voDjraporTz | attentat n.m. |
| ոմանք (դեր.) | vomank | certains(es), quelques uns (unes) pron. |
| ոմն (դեր.) | vomn | quelqu’un pron. |
| ոմն (գ.) | vomn | personne n.f., individu n.m. |
| ոյժ (գ.) | ouïj | force, énergie, vigueur n.f. |
| ոյծ (ած.) | ouïDz | séparé(e) adj. |
| ոյծ (մկբ.) | ouïDz | séparément adv. |
| ոչ (մկբ.) | voTch | non adv. |
| ոչինչ (դեր.) | voTchinTch | rien pron. |
| ոչինչ (ար.) | voTchinTch | néant n.m. |
| ոչխար (գ.) | voTchKhar | mouton n.m. |
| ոչխարաբոյծ (գ.) | voTchKharapouïDz | éleveur de moutons n.m. |
| ոչխարաբուծութիւն (գ.) | voTchKharapouDzoutioun | élevage de moutons n.m. |
| ոչխարային (ած.) | voTchKharaïin | ovin(e) adj. |
| ոչխարենի (գ.) | voTchKharéni | peau de mouton n.f. |
| ոչնչանալ (բայ) | voTchenTchanal | s’anéantir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ոչնչացնել (բայ) | voTchenTchaTsenél | anéantir, annihiler v.tr. |
| ոչնչացում (գ.) | voTchenTchaTsoum | anéantissement n.m., annihilation n.f. |
| ոչնչութիւն (գ.) | voTchenTchoutioun | néant n.m., nullité n.f. |
| ոպնիազ (գ.) | vobeniaz | ébène n.m. |
| ոջիլ (գ.) | voTchil | pou n.m. |
| ոջլոտ (ած.) | voTchlod | pouilleux(euse) adj. |
| ոռ (գ.) | voR | cul, derrière n.m. |
| ոռնալ (բայ) | voRnal | hurler v.intr. |
| ոռնոց (գ.) | voRnoTs | hurlement n.m. |
| ոռոգել (բայ) | voRokél | irriguer, arroser v.tr. |
| ոռոգում (գ.) | voRokoum | irrigation n.f., arrosage n.m. |
| ոսին (ած.) | vossin | 1) grêle, étiolé(e) adj., 2) vain(e) adj. |
| ոսլայ (գ.) | vosla | amidon n.m. |
| ոսլայել (բայ) | voslayél | amidonner v.tr. |
| ոսկեբերան (ած.) | vosguépéran | chrysostome adj. |
| ոսկեբերան (գ.) | vosguépéran | rhéteur n.m. |
| ոսկեգեղմ (գ.) | vosguékéGhem | toison d’or n.f. |
| ոսկեգոյն (ած.) | vosguékouïn | doré(e), couleur d’or adj. |
| ոսկեդար (գ.) | vosguétar | âge d’or n.m. |
| ոսկեդրամ (գ.) | vosguéteram | monnaie d’or n.f. |
| ոսկեդրուագ (ած.) | vosguétervak | orné(e) d’or adj. |
| ոսկեզարդ (ած.) | vosguézart | orné(e) d’or adj. |
| ոսկեզօծ (ած.) | vosguézoDz | doré(e) adj. |
| ոսկեզօծել (բայ) | vosguézoDzél | dorer v.tr. |
| ոսկեզօծում (գ.) | vosguézoDzoum | dorure, action de dorer n.f., dorage n.m. |
| ոսկեթել (ած.) | vosguétél | à fil d’or, tressé de fil d’or adj. |
| ոսկեթել (գ.) | vosguétél | fil d’or |
| ոսկեթիւ (գ.) | vodkétiv | nombre d’or |
| ոսկեծղի (ած.) | vosguéDzeGhi | doré sur tranche adj. |
| ոսկեհանք (գ.) | vosguéhank | mine d’or n.f. |
| ոսկեհեր (ած.) | vosguéhér | aux cheveux d’or adj. |
| ոսկեհուռ (ած.) | vosguéhouR | tissé(e) d’or adj. |
| ոսկեձոյլ (ած.) | vosguéTzouyl | en or adj. |
| ոսկեձուկ (գ.) | vosguéDsoug | daurade royale n.f. |
| ոսկեղէն (գ.) | vosguéGhén | bijoux en or n.m.pl. |
| ոսկեճամուկ (ած.) | vosguéDjamoug | cousu(e) d’or adj. |
| ոսկեմատեան (գ.) | vosguémadian | livre d’or n.m. |
| ոսկեպատ (ած.) | vosguébad | couvert(e), plaqué(e) d’or adj. |
| ոսկեպտուղ (գ.) | voskébdouGh | kaki n.m. |
| ոսկեջրել (բայ) | vosguéTchrél | dorer v.tr. |
| ոսկեսար (ած.) | vosguéssar | caparaçonné(e) d’or adj. |
| ոսկեսունկ (գ.) | vosguéssoung | amanite orangée n.f. |
| ոսկետառ (ած.) | vosguédaR | en lettres d’or adj. |
| ոսկերիչ (գ.) | vosguériTch | orfèvre n.m. |
| ոսկերոտի (գ.) | vosguérodi | ossements n.m.pl. |
| ոսկերչութիւն (գ.) | vosguérTchoutioun | orfèvrerie n.f., métier d’orfèvre n.m. |
| ոսկի (գ.) | vosgui | 1) or n.m., 2) bijou en or, 3) monnaie d’or |
| ոսկի (ած.) | vosgui | 1) doré(e) adj., 2) noble adj., de bonne qualité |
| ոսկոր (գ.) | vosgor | os n.m. |
| ոսկրաբան (գ.) | vosgrapan | spécialiste d’ostéologie n. |
| ոսկրաբանութիւն (գ.) | vosgrapanoutioun | ostéologie n.f. |
| ոսկրախտ (գ.) | vosgraKhd | ostéopathie n.f. |
| ոսկրանալ (բայ) | vosgranal | s’ossifier v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ոսկրացնել (բայ) | vosgraTsenél | ossifier v.tr. |
| ոսկրացում (գ.) | vosgraTsoum | ossification n.f. |
| ոսկրուտ (ած.) | vosgroud | ossu(e) adj. |
| ոսոխ (գ.) | vossoKh | adversaire, ennemi(e) n. |
| ոսպ (գ.) | vosb | lentille n.f. |
| ոսպապուր (գ.) | vosbabour | soupe aux lentilles n.f. |
| ոսպնեակ (գ.) | vosbniag | lentille n.f. |
| ոստ (գ.) | vosd | branche n.f., rameau n.m. |
| ոստակապում (գ.) | vosdagaboum | accolage n.m. |
| ոստայն (գ.) | vosdaïn | tissu n.m., toile n.f. |
| ոստայնանկ (գ.) | vosdaïnang | tisserand n.m. |
| ոստայնանկութիւն (գ.) | vosdaïnangoutioun | tissage, métier de tisserand n.m. |
| ոստան (գ.) | vosdan | ville libre n.f. |
| ոստանիկ (գ.) | vosdanig | 1) habitant de ville libre n.m., 2) homme libre n.m. |
| ոստաքանց (ած.) | vosdakanTs | ébranché(e) adj. |
| ոստաքանցում (գ.) | vosdakanTsoum | ébranchement n.m. |
| ոստիկան (գ.) | vosdigan | agent de police n.m. |
| ոստիկանական (ած.) | vosdiganagan | policier(ière) adj. |
| ոստիկանապետ (գ.) | vosdiganabéd | commissaire de police n.m. |
| ոստիկանատուն (գ.) | vosdiganadoun | commissariat de police n.m. |
| ոստիկանութիւն (գ.) | vosdiganoutioun | police n.f. |
| ոստիւն (գ.) | vosdioun | saut, bond n.m. |
| ոստղ (գ.) | vosdeGh | glu n.f. |
| ոստնակ (գ.) | vosdnag | tremplin n.m. |
| ոստնուլ (բայ) | vosdnoul | sauter, bondir v.intr. |
| ոստոստել (բայ) | vosdossedél | sautiller, gambader v.intr. |
| ոստոստում (գ.) | vosdosdoum | sautillement n.m., gambade n.f. |
| ոստոստուն (ած.) | vosdosdoun | sautillant(e), bondissant(e) adj. |
| ոստում (գ.) | vosdoum | saut, bond n.m. |
| ոստրէ (գ.) | vosdré | huître n.f. |
| ոստրէասունկ (գ.) | vosdréassoung | pleurote n.f. |
| ոստրէավաճառ (գ.) | vosdréavaDjaR | écailler(ère) n. |
| ոստրէարան (գ.) | vosdréaran | parc d’huîtres n.m. |
| ով (դեր.) | vov | qui pron. |
| ովասիս (գ.) | vovassis | oasis n.f. |
| ովկիանոս (գ.) | vovguianos | océan n.m. |
| ովսաննա (գ.) | vovsanna | hosanna n.m. |
| ոտաբոբիկ (ած.) | vodapopig | nu-pieds adj. |
| ոտանաւոր (ած.) | vodanavor | en vers (poème) |
| ոտանաւոր (գ.) | vodanavor | poème versifié |
| ոտնաբոյժ (գ.) | vodnapouïj | pédicure n. |
| ոտնաբուժութիւն (գ.) | vodnapoujoutioun | pédicurie n.f. |
| ոտնագնդակ (գ.) | vodnakntag | football n.m. |
| ոտնակապ (գ.) | vodnagab | entrave n.f. |
| ոտնակոխ (ած.) | vodnagoKh | piétiné(e) adj. |
| ոտնակոխել (բայ) | vodnagoKhél | piétiner v.tr. |
| ոտնահարել (բայ) | vodnaharél | frapper du pied, piétiner v.tr. |
| ոտնահետք (գ.) | vodnahédk | trace, empreinte du pied n.f. |
| ոտնաձայն (գ.) | vodnaTzaïn | bruit de pas n.m. |
| ոտնաման (գ.) | vodnaman | chaussure n.f. |
| ոտնաչափ (գ.) | vodnaTchap | pied (mesure de longueur) n.m. |
| ոտնատեղի (գ.) | vodnadéGhi | prise n.f. |
| ոտնացուպ (գ.) | vodnaTsoub | échasse n.f. |
| ոտնլուայ (գ.) | vodenleva | lavage des pieds du jeudi saint n.m. |
| ոտնձգութիւն (գ.) | vodnTzkoutioun | empiétement n.m. |
| ոտք (գ.) | vodk | pied n.m. |
| որ (դեր.) | vor | qui, quel, quelle, lequel, laquelle, lesquels, lesquelles pron. |
| որ (շղկ.) | vor | que, pour que conj. |
| որակ (գ.) | vorag | qualité n.f. |
| որակական (ած.) | voragagan | qualificatif(ive), qualitatif(ive) adj. |
| որակաւոր (ած.) | voragavor | de qualité, de bonne qualité adj. |
| որակեալ (ած.) | voraguial | qualifié(e) adj. |
| որակել (բայ) | voraguél | nommer, définir, qualifier v.tr. |
| որակում (գ.) | voragoum | nomination, qualification n.f. |
| որայ (գ.) | vora | gerbe n.f. |
| որբ (գ.) | vorp | orphelin n.m. |
| որբանալ (բայ) | vorpanal | devenir orphelin(e) v.intr. |
| որբանոց (գ.) | vorpanoTs | orphelinat n.m. |
| որբութիւն (գ.) | vorpoutioun | état d’orphelin n.m. |
| որբուհի (գ.) | vorpouhi | orpheline n.f. |
| որդ (գ.) | vort | ver n.m. |
| որդասունկ (գ.) | vortassoung | cèpe n.f. |
| որդեակ (գ.) | vortiag | fils, fiston n.m. |
| որդեգիր (ած.) | vortykir | adoptif(ive) adj. |
| որդեգիր (գ.) | vortykir | enfant adoptif |
| որդեգրել (բայ) | vortykrél | adopter v.tr. |
| որդեգրում (գ.) | vortykroum | action d’adopter, adoption n.f. |
| որդեսպան (գ.) | vortïsban | infanticide n. |
| որդեսպանութիւն (գ.) | vortésbanoutioun | infanticide n.f. |
| որդի (գ.) | vorti | fils, enfant n.m. |
| որդիական (ած.) | vortiagan | filial(e, aux) adj. |
| որդնալից (ած.) | vortnaliTs | véreux(euse) adj. |
| որդնակեր (ած.) | vortnaguér | vermoulu(e) adj. |
| որդնահար (ած.) | vortnahar | vermoulu(e) adj. |
| որդնոտ (ած.) | vortnod | véreux(euse) adj. |
| որդնոտիլ (բայ) | vortnodil | être piqué(e) de vers v.intr. |
| որեւէ (ած.) | vorévé | n’importe quel, n’importe quelle adj. |
| որթ (գ.) | vort | vigne n.f. |
| որթալուիճ (գ.) | vortalviDj | phylloxéra n.m. |
| որթածուխ (գ.) | vortaDzouKh | anthracnose n.f. |
| որթատունկ (գ.) | vortadoung | vigne n.f. |
| որի (գ.) | vori | corneille n.f. |
| որիզ (գ.) | voriz | riz n.m. |
| ործ (գ.) | vorDz | matière régurgitée n.f. |
| ործալ (բայ) | vorDzal | régurgiter v.tr. |
| ործկալ (բայ) | vorDzgal | régurgiter v.tr. |
| որկոր (գ.) | vorgor | oesophage n.m. |
| որկրամոլ (ած.) | vorgramol | gourmand(e), glouton(nne) adj. |
| որկրամոլ (գ.) | vorgramol | gourmand(e), glouton(nne) n. |
| որկրամոլութիւն (գ.) | vorgramoloutioun | gourmandise, gloutonnerie n.f. |
| որձ (ած.) | vorTz | mâle adj. |
| որձ (գ.) | vorTz | mâle n. |
| որձատ (ած.) | vorTzad | châtré(e) adj. |
| որձատել (բայ) | vorTzadél | châtrer v.tr. |
| որձատում (գ.) | vorTzadoum | castration, action de châtrer n.f. |
| որձաքար (գ.) | vorTzakar | granit n.m. |
| որձեւէգ (ած.) | vorTzévék | hermaphrodite adj. |
| որձեւէգ (գ.) | vorTzévék | hermaphrodite n. |
| որմ (գ.) | vorm | mur n.m. |
| որմագրութիւն (գ.) | vormakroutioun | inscription murale n.f. |
| որմադարան (գ.) | vormataran | placard n.m. |
| որմազդ (գ.) | vormazt | affiche murale n.f. |
| որմախորշ (գ.) | vormaKhorch | alcôve n.f. |
| որմանկար (գ.) | vormangar | fresque, peinture murale n.f. |
| որմանկարչութիւն (գ.) | vormangarTchoutioun | peinture murale n.f. |
| որմաքանդակ (գ.) | vormakantag | bas-relief n.m. |
| որմնադիր (գ.) | vormnatir | maçon n.m. |
| որմնադրութիւն (գ.) | vormnatroutioun | métier de maçon n.m. |
| որոգայթ (գ.) | vorokaït | piège, guet-apens n.m. |
| որոգել (նբ.) | vorokél | arroser v.tr. |
| որոգող, ջրող կազմուածք (գ.) | vorokoGh, TcheroGh gazmvaDzk | arroseur n.m. |
| որոգում, ջրում (գ.) | vorokoum, Tcheroum | 1) arrosage n.m. 2) arrosagement n.m. |
| որոճ (գ.) | voroDj | rumination n.f. |
| որոճալ (բայ) | voroDjal | ruminer v.tr. |
| որոճացող (ած.) | voroDjaTsoGh | ruminant(e) adj. |
| որոճացող (գ.) | voroDjaTsoGh | ruminant(e) n. |
| որոճում (գ.) | voroDjoum | rumination n.f. |
| որոմ (գ.) | vorom | ivraie n.f. |
| որոմնացան (գ.) | voromnaTsan | semeur d’ivraie, de zizanie n. |
| որոնել (բայ) | voronél | chercher v.tr., fureter v.intr. |
| որոնում (գ.) | voronoum | recherche n.f., furetage n.m. |
| որոշ (ած.) | voroch | clair(e), distinct(e), précis(e) adj. |
| որոշակի (մկբ.) | vorochagui | clairement, distinctement adv. |
| որոշել (բայ) | vorochél | décider, distinguer v.tr. |
| որոշիչ (ած.) | vorochiTch | déterminant(e), distinctif(ive) adj. |
| որոշուիլ (բայ) | vorochvil | être décidé(e), distingué(e) v.pron. |
| որոշում (գ.) | vorochoum | décision n.f. |
| որոջ (գ.) | voroTch | agnelle n.f. |
| որովայն (գ.) | vorovaïn | ventre, abdomen n.m. |
| որովայնախօս (ած.) | vorovaïnaKhos | ventriloque adj. |
| որովայնախօս (գ.) | vorovaïnaKhos | ventriloque n. |
| որովայնամոլ (ած.) | vorovaïnamol | gourmand(e), glouton(nne) adj. |
| որովայնամոլ (գ.) | vorovaïnamol | gourmand(e), glouton(nne) n. |
| որովայնամոլութիւն (գ.) | vorovaïnamoloutioun | gourmandise, gloutonnerie n.f. |
| որովայնային (ած.) | vorovaïnaïin | abdominal(e, aux) adj. |
| որովհետեւ (շղկ.) | vorovhédév | car, parce que conj. |
| որոտ (գ.) | vorod | tonnerre, grondement n.m. |
| որոտալ (բայ) | vorodal | tonner, gronder v.intr. et v.impers. |
| որոտընդոստ (ած.) | vorodentosd | détonant(e), retentissant(e) adj. |
| որոտում (գ.) | vorodoum | tonnerre, grondement n.m. |
| որոր (գ.) | voror | mouette n.f. |
| որորան (գ.) | vororan | berceau n.m. |
| որչափ (մկբ.) | vorTchap | combien ? adv. |
| որպէս (շղկ.) | vorbés | comme, en tant que conj. |
| որպէսզի (շղկ.) | vorbészi | pour que, afin que conj. |
| որպիսութիւն (գ.) | vorbissoutioun | état n.m., condition n.f. |
| որջ (գ.) | vorTch | tanière n.f., repaire n.m. |
| որջանալ (բայ) | vorTchanal | se tapir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| որս (գ.) | vors | 1) chasse, pêche n.f., 2) gibier n.m. |
| որսալ (բայ) | vorsal | chasser, pêcher v.tr. |
| որսալից (ած.) | vorsaliTs | giboyeux(euse) adj. |
| որսաշատ (ած.) | vorsachad | giboyeux(euse) adj. |
| որսաշուն (գ.) | vorsachoun | chien de chasse n.m. |
| որսավայր (գ.) | vorsavaïr | chasse n.f. |
| որսատեղի (գ.) | vorsadéGhi | chasse n.f. |
| որսորդ (գ.) | vorsort | chasseur n.m. |
| որսորդական (ած.) | vorsortagan | cynégétique adj. |
| որսորդութիւն (գ.) | vorsortoutioun | chasse, vénerie n.f. |
| որսորդուհի (գ.) | vorsortouhi | chasseresse n.f. |
| որրան (գ.) | vorran | berceau n.m. |
| որցք (գ.) | vorTsk | luxation n.f. |
| որքան (մկբ.) | vorkan | combien ? adv. |
| ու (շղկ.) | ou | et conj. |
| ուզել (բայ) | ouzél | vouloir, demander v.tr. |
| ութ (ած.) | out | huit adj. |
| ութածալ (ած.) | outaDzal | in-octavo (invariant) adj. |
| ութածալ (գ.) | outaDzal | in-octavo n.m. |
| ութամեայ (ած.) | outamïa | âgé(e) de huit ans adj. |
| ութամսեայ (ած.) | outamsïa | âgé(e) de huit mois adj. |
| ութանկիւն (ած.) | outanguioun | octogone adj. |
| ութանկիւն (գ.) | outanguioun | octogone n.m. |
| ութապատիկ (ած.) | outabadig | octuple adj. |
| ութեակ (գ.) | outiag | octave n.f. |
| ութերորդ (ած.) | outérort | huitième adj. |
| ութսուն (ած.) | outsoun | quatre-vingts adj. |
| ուժ (գ.) | ouj | force, vigueur, énergie n.f. |
| ուժաթափ (ած.) | oujatap | adynamique, affaibli(e) adj. |
| ուժաթափիլ (բայ) | oujatapil | 1) s’affaiblir v.pron., 2) perdre ses forces v.tr. (v.intr. en arménien). |
| ուժաթափութիւն (գ.) | oujatapoutioun | adynamie n.f., épuisement n.m. |
| ուժական (ած.) | oujagan | dynamique adj. |
| ուժականութիւն (գ.) | oujaganoutioun | dynamisme n.m. |
| ուժային (ած.) | oujaïin | dynamique, concernant la force adj. |
| ուժանակ (գ.) | oujanag | dynamite n.f. |
| ուժաչափ (գ.) | oujaTchap | dynamomètre n.m. |
| ուժասպառ (ած.) | oujasbaR | adynamique, affaibli(e) adj. |
| ուժաքամ (ած.) | oujakam | adynamique, affaibli(e) adj. |
| ուժգին (ած.) | oujkin | fort(e), intense adj. |
| ուժգին (մկբ.) | oujkin | fort, fortement adv. |
| ուժգնութիւն (գ.) | oujknoutioun | intensité, vigueur n.f. |
| ուժեղ (ած.) | oujéGh | fort(e), vigoureux(euse) adj. |
| ուժեղանալ (բայ) | oujéGhanal | se fortifier, se renforcer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ուժեղացնել (բայ) | oujéGhaTsenél | fortifier, renforcer v.tr. |
| ուժեղացում (գ.) | oujéGhaTsoum | action de se fortifier, de se renforcer n.f. |
| ուժեղութիւն (գ.) | oujéGhoutioun | force, vigueur n.f. |
| ուժով (ած.) | oujov | fort(e), vigoureux(euse) adj. |
| ուժովնալ (բայ) | oujovnal | se fortifier, se renforcer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ուժովցնել (բայ) | oujovTsenél | fortifier, renforcer v.tr. |
| ուլ (գ.) | oul | chevreau n.m. |
| ուլականջ (գ.) | oulaganTch | moule n.f. |
| ուլենի (գ.) | ouléni | peau de chèvre n.f. |
| ուլն (գ.) | ouln | 1) cou, col n.m., 2) verroterie n.f. |
| ուլնագել (գ.) | oulnakél | torticolis n.m. |
| ուլունք (գ.) | oulounk | verroterie, fausse perle n.f. |
| ուխտ (գ.) | ouKhd | 1) voeu n.m., 2) pacte n.m. |
| ուխտագնաց (գ.) | ouKhdakenaTs | pèlerin n.m. |
| ուխտագնացութիւն (գ.) | ouKhdakenaTsoutioun | pèlerinage n.m. |
| ուխտագնացուհի (գ.) | ouKhdakenaTsouhi | pèlerine n.f. |
| ուխտադիր (ած.) | ouKhdatir | allié(e) adj. |
| ուխտադիր (գ.) | ouKhdatir | allié(e) n. |
| ուխտադրութիւն (գ.) | ouKhdateroutioun | alliance n.f. |
| ուխտադրուժ (ած.) | ouKhdaterouj | parjure adj. |
| ուխտադրուժ (գ.) | ouKhdaterouj | parjure n. |
| ուխտազանց (ած.) | ouKhdazanTs | parjure adj. |
| ուխտազանց (գ.) | ouKhdazanTs | parjure n. |
| ուխտազանցութիւն (գ.) | ouKhdazanTsoutioun | parjure n.m. |
| ուխտակից (ած.) | ouKhdaguiTs | allié(e) adj. |
| ուխտակից (գ.) | ouKhdaguiTs | allié(e) n. |
| ուխտակցութիւն (գ.) | ouKhdagTsoutioun | alliance n.f. |
| ուխտապահ (ած.) | ouKhdabah | fidèle à son voeu adj. |
| ուխտավայր (գ.) | ouKhdavaïr | lieu de pèlerinage n.m. |
| ուխտատեղի (գ.) | ouKhdadéGhi | lieu de pèlerinage n.m. |
| ուխտաւոր (գ.) | ouKhdavor | pèlerin n.m. |
| ուխտեալ (ած.) | ouKhdial | assermenté(e), qui a fait ses voeux adj. |
| ուխտել (բայ) | ouKhdél | faire voeu, jurer v.tr. |
| ուծանալ (բայ) | ouDzanal | 1) s’éloigner v.pron., 2) dégénérer v.intr. |
| ուծացնել (բայ) | ouDzaTsenél | éloigner, altérer v.tr. |
| ուծացում (գ.) | ouDzaTsoum | éloignement n.m., altération n.f. |
| ուղ (գ.) | ouGh | cerveau central n.m. |
| ուղարկել (բայ) | ouGharguél | envoyer v.tr. |
| ուղարկում (գ.) | ouGhargoum | envoi n.m., action d’envoyer n.f. |
| ուղեգիծ (գ.) | ouGhékiDz | itinéraire, cours n.m. |
| ուղեկից (գ.) | ouGhéguiTs | compagnon de route n.m. |
| ուղեկցիլ (բայ) | ouGhégTsil | accompagner, convoyer, raccompagner v.tr. |
| ուղեկցութիւն (գ.) | ouGhégTsoutioun | accompagnement, raccompagnement n.m. |
| ուղեղ (գ.) | ouGhéGh | 1) cerveau n.m., 2) cervelle n.f., 3) cervelle (abats) |
| ուղեղային (ած.) | ouGhéGhaïin | cervical(e, aux) adj. |
| ուղեղատապ (գ.) | ouGhéGhadab | encéphalite n.f. |
| ուղեղիկ (գ.) | ouGhéGhig | cervelet n.m. |
| ուղերձ (գ.) | ouGhérTz | adresse n.f., discours n.m. |
| ուղեցոյց (գ.) | ouGhéTsouïTs | guide n.m. |
| ուղեւոր (գ.) | ouGhévor | voyageur(euse), passager(ère) n. |
| ուղեւորել (բայ) | ouGhévorél | conduire, envoyer v.tr. |
| ուղեւորութիւն (գ.) | ouGhévoroutioun | voyage n.m. |
| ուղեւորուիլ (բայ) | ouGhévorvil | 1) se mettre en route v.pron., 2) voyager v.intr. |
| ուղէշ (գ.) | ouGhéch | branche n.f. |
| ուղի (գ.) | ouGhi | voie n.f., chemin n.m. |
| ուղիղ (ած.) | ouGhiGh | droit(e), direct(e) adj. |
| ուղխ (գ.) | ouGhKh | torrent n.m. |
| ուղխօրէն (մկբ.) | ouGhKhorén | torrentiellement, abondamment adv. |
| ուղղագիծ (ած.) | ouGhGhakiDz | rectiligne adj. |
| ուղղագրական (ած.) | ouGhGhakragan | orthographique adj. |
| ուղղագրել (բայ) | ouGhGhakrél | orthographier v.tr. |
| ուղղագրութիւն (գ.) | ouGhGhakroutioun | orthographe n.f. |
| ուղղադատ (ած.) | ouGhGhatad | équitable adj. |
| ուղղադաւան (ած.) | ouGhGhatavan | orthodoxe adj. |
| ուղղախոհ (ած.) | ouGhGhaKhoh | sensé(e), judicieux(euse) adj. |
| ուղղախոհութիւն (գ.) | ouGhGhaKhohoutioun | bon sens n.m. |
| ուղղախօս (ած.) | ouGhGhaKhos | 1) véridique adj., 2) parlant correctement adj. |
| ուղղախօսութիւն (գ.) | ouGhGhaKhossoutioun | 1) véridicité n.f., 2) orthologie n.f. |
| ուղղական (գ.) | ouGhGhagan | nominatif n.m. |
| ուղղակի (մկբ.) | ouGhGhagui | directement adv. |
| ուղղակի (ած.) | ouGhGhagui | simple, explicite adj. |
| ուղղահայեաց (ած.) | ouGhGhahaïyaTs | perpendiculaire, vertical(e, aux) adj. |
| ուղղաձիգ (ած.) | ouGhGhaTzik | droit(e), vertical(e, aux) adj. |
| ուղղամիտ (ած.) | ouGhGhamid | 1) probe, honnête adj., 2) judicieux(euse) adj. |
| ուղղամտութիւն (գ.) | ouGhGhamedoutioun | 1) probité, honnêteté n.f., 2) bon sens n.m. |
| ուղղանկիւն (ած.) | ouGhGhanguioun | rectangle, rectangulaire adj. |
| ուղղափառ (ած.) | ouGhGhapaR | orthodoxe adj. |
| ուղղափառութիւն (գ.) | ouGhGhapaRoutioun | orthodoxie n.f. |
| ուղղել (բայ) | ouGhGhél | diriger, dresser, corriger v.tr. |
| ուղղիչ (ած.) | ouGhGhiTch | correcteur(trice), redresseur(euse) adj. |
| ուղղիչ (գ.) | ouGhGhiTch | correcteur(trice), redresseur(euse) n. |
| ուղղութիւն (գ.) | ouGhGhoutioun | 1) direction n.f., 2) droiture n.f. |
| ուղղում (գ.) | ouGhGhoum | correction, action de corriger n.f. |
| ուղտ (գ.) | ouGhd | dromadaire, chameau n.m. |
| ուղտապան (գ.) | ouGhdaban | chamelier n.m. |
| ումպ (գ.) | oumb | gorgée n.f. |
| ումպէտ (ած.) | oumbéd | inutile adj. |
| ումպէտս (մկբ.) | oumbéds | inutilement adv. |
| ունակ (ած.) | ounag | apte, capable adj. |
| ունականութիւն (գ.) | ounaganoutioun | solitude n.f. |
| ունակութիւն (գ.) | ounagoutioun | aptitude, capacité n.f. |
| ունայն (ած.) | ounaïn | vain(e), futile adj. |
| ունայնաբան (ած.) | ounaïnapan | rabâcheur(euse) adj. |
| ունայնաբան (գ.) | ounaïnapan | rabâcheur(euse) n. |
| ունայնաբանութիւն (գ.) | ounaïnapanoutioun | rabâchage n.m. |
| ունայնամիտ (ած.) | ounaïnamid | vain(e), frivole adj. |
| ունայնամտութիւն (գ.) | ounaïnamdoutioun | vanité, frivolité n.f. |
| ունայնութիւն (գ.) | ounaïnoutioun | vanité, futilité n.f. |
| ունելի (գ.) | ounéli | pinces n.f.pl. (sing. en arménien). |
| ունենալ (բայ) | ounénal | avoir, posséder v.tr. |
| ունեւոր (ած.) | ounévor | riche, fortuné(e) adj. |
| ունեւորութիւն (գ.) | ounévoroutioun | richesse, aisance n.f. |
| ունկ (գ.) | oung | 1) oreille n.f., 2) anse n.f. |
| ունկնդիր (գ.) | ounguentir | auditeur(trice) n. |
| ունկնդիր (ած.) | ounguentir | présent(e) adj. |
| ունկնդրել (բայ) | ounguentrél | écouter, prêter l’oreille v.tr. |
| ունկնդրութիւն (գ.) | ounguentroutioun | 1) écoute n.f., 2) audience n.f., 3) récital n.m. |
| ունչ (գ.) | ounTch | nez n.m. |
| ունջ (գ.) | ounTch | suie n.f. |
| ունք (գ.) | ounk | sourcils n.m.pl. |
| ուշ (ած.) | ouch | tardif(ive) adj. |
| ուշ (գ.) | ouch | 1) attention n.f., 2) intelligence n.f. |
| ուշաբերիլ (բայ) | ouchapéril | reprendre l’usage de ses sens v.tr. (v.intr. en arménien). |
| ուշագրաւ (ած.) | ouchakrav | remarquable adj. |
| ուշադիր (ած.) | ouchatir | attentif(ive) adj. |
| ուշադրութիւն (գ.) | ouchatroutioun | attention n.f. |
| ուշաթափ (ած.) | ouchatap | évanoui(e) adj. |
| ուշաթափիլ (բայ) | ouchatapil | 1) s’évanouir v.pron., 2) perdre l’usage de ses sens v.tr. (v.intr. en arménien). |
| ուշակորոյս (ած.) | ouchagorouïs | évanoui(e) adj. |
| ուշանալ (բայ) | ouchanal | tarder v.intr. |
| ուշացնել (բայ) | ouchaTsenél | retarder, remettre v.tr. |
| ուշացում (գ.) | ouchaTsoum | retard, retardement n.f. |
| ուշիմ (ած.) | ouchim | sensé(e), intelligent(e) adj. |
| ուշիմութիւն (գ.) | ouchimoutioun | intelligence, sagacité n.f. |
| ուշք (գ.) | ouchk | 1) attention n.f., 2) conscience n.f. |
| ուռ (գ.) | ouR | 1) sarment n.m., 2) enflure, tumeur n.f. |
| ուռենի (գ.) | ouRéni | saule n.m. |
| ուռեցնել (բայ) | ouRéTsenél | gonfler, enfler v.tr. |
| ուռեցք (գ.) | ouRéTsk | gonflement n.m., enflure n.f. |
| ուռի (գ.) | ouRi | saule n.m. |
| ուռիլ (բայ) | ouRil | se gonfler, s’enfler v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ուռկան (գ.) | ouRgan | filet, rets n.m. |
| ուռճանալ (բայ) | ouRDjanal | croître, mûrir v.intr. |
| ուռն (գ.) | ouRn | marteau n.m. |
| ուռնակ (գ.) | ouRnag | martelet n.m. |
| ուռոյց (գ.) | ouRouïTs | enflure, boursouflure n.f. |
| ուռուցիկ (ած.) | ouRouTsig | enflé(e), boursouflé(e) adj. |
| ուս (գ.) | ous | épaule n.f. |
| ուսադիր (գ.) | oussatir | épaulette n.f. |
| ուսամբարձ (ած.) | oussamparTz | porté(e) sur les épaules adj. |
| ուսանիլ (բայ) | oussanil | 1) étudier v.tr., 2) s’instruire v.pron. (v.intr. en arménien). |
| ուսանող (գ.) | oussanoGh | étudiant n.m. |
| ուսանողական (ած.) | oussanoGhagan | estudiantin(e) adj. |
| ուսանողութիւն (գ.) | oussanoGhoutioun | 1) condition d’étudiant n.f., 2) ensemble des étudiants n.m. |
| ուսանողուհի (գ.) | oussanoGhouhi | étudiante n.f. |
| ուսափոկ (գ.) | oussapog | baudrier n.m. |
| ուսեալ (ած.) | oussial | instruit(e) adj. |
| ուսել (բայ) | oussél | épauler v.tr. |
| ուսընդանութ (մկբ.) | oussentanout | en bandoulière adv. |
| ուսմունք (գ.) | ousmounk | 1) études n.f.pl., 2) doctrine n.f. |
| ուսողական (ած.) | oussoGhagan | mathématique adj. |
| ուսողութիւն (գ.) | oussoGhoutioun | mathématiques n.f.pl. |
| ուսոսկր (գ.) | oussosguer | clavicule n.f. |
| ուսում (գ.) | oussoum | étude, instruction n.f. |
| ուսումնական (ած.) | oussoumnagan | éducationnel(lle) adj. |
| ուսումնական (գ.) | oussoumnagan | savant(e) n. |
| ուսումնապետ (գ.) | oussoumnabéd | préfet des études n.m. |
| ուսումնասէր (ած.) | oussoumnassér | studieux(euse), aimant apprendre adj. |
| ուսումնասիրել (բայ) | oussoumnassirél | étudier, examiner v.tr. |
| ուսումնասիրութիւն (գ.) | oussoumnassiroutioun | étude, recherche n.f., examen n.m. |
| ուսումնարան (գ.) | oussoumnaran | école n.f. |
| ուսուցանել (բայ) | oussouTsanél | apprendre, enseigner v.tr. |
| ուսուցանող (գ.) | oussouTsanoGh | enseignant n.m. |
| ուսուցիչ (գ.) | oussouTsiTch | enseignant n.m. |
| ուսուցում (գ.) | oussouTsoum | enseignement n.m., action d’enseigner n.f. |
| ուսուցչական (ած.) | oussouTsTchagan | concernant les enseignants adj. |
| ուսուցչանոց (գ.) | oussouTsTchanoTs | école normale n.f. |
| ուսուցչարան (գ.) | oussouTsTcharan | salle des professeurs n.f. |
| ուսուցչութիւն (գ.) | oussouTsTchoutioun | enseignement n.m., activité d’enseignant n.f. |
| ուսուցչուհի (գ.) | oussouTsTchouhi | enseignante, institutrice n.f. |
| ուստի (մկբ.) | ousdi | par conséquent adv. |
| ուստր (գ.) | ousder | fils n.m. |
| ուտել (բայ) | oudél | manger, consommer v.tr. |
| ուտելի (ած.) | oudéli | comestible adj. |
| ուտելիք (գ.) | oudélik | aliment n.m., nourriture n.f. |
| ուտեստ (գ.) | oudésd | vivres n.m.pl., provisions n.f.pl. |
| ուտեստեղէն (գ.) | oudésdéGhén | vivres n.m.pl., provisions n.f.pl. |
| ուտիճ (գ.) | oudiDj | blatte n.f. |
| ուտիք (գ.) | oudik | jour gras n.m. |
| ուտող (ած.) | oudoGh | 1) mangeur(euse) adj., 2) corrompu(e) adj., 3) gourmand(e)adj. |
| ուտող (գ.) | oudoGh | 1) personne qui mange, 2) corrupteur(ice) n., 3) gourmand(e) n. |
| ուտուիլ (բայ) | oudvil | être mangé(e) v.pron. |
| ուր (մկբ.) | our | où adv. |
| ուրախ (ած.) | ouraKh | joyeux(euse), gai(e) adj. |
| ուրախ (մկբ.) | ouraKh | allegro adv. |
| ուրախալի (ած.) | ouraKhali | réjouissant(e), plein(e) de joie adj. |
| ուրախանալ (բայ) | ouraKhanal | 1) se réjouir v.pron., 2) éprouver de la joie v.tr. (v.intr. en arménien). |
| ուրախառիթ (ած.) | ouraKhaRit | réjouissant(e) adj. |
| ուրախացնել (բայ) | ouraKhaTsenél | réjouir, donner de la joie v.tr. |
| ուրախութիւն (գ.) | ouraKhoutioun | joie, réjouissance, allégresse n.f. |
| ուրական (գ.) | ouragan | ouragan n.m. |
| ուրանալ (բայ) | ouranal | renier, abjurer, désavouer v.tr. |
| ուրաստ (գ.) | ourasd | reniement n.m., apostasie n.f. |
| ուրար (գ.) | ourar | étole n.f. |
| ուրացող (ած.) | ouraTsoGh | apostat(e), renégat(e) adj. |
| ուրացող (գ.) | ouraTsoGh | apostat(e), renégat(e) n. |
| ուրացութիւն (գ.) | ouraTsoutioun | 1) reniement n.m., 2) apostasie n.f. |
| ուրացում (գ.) | ouraTsoum | reniement n.m., apostasie n.f. |
| ուրբաթ (գ.) | ourpat | vendredi n.m. |
| ուրբաթախօս (ած.) | ourpataKhos | taciturne adj. |
| ուրդ (գ.) | ourt | rigole n.f., caniveau, drain n.m. |
| ուրդել (բայ) | ourtél | drainer v.tr. |
| ուրդում (գ.) | ourtoum | drainage n.m. |
| ուրեմն (շղկ.) | ourémn | donc conj. |
| ուրիշ (ած.) | ourich | autre adj. |
| ուրկանոց (գ.) | ourganoTs | léproserie n.f. |
| ուրոյն (ած.) | ourouïn | distinct(e), spécial(e, aux) adj. |
| ուրոյն (նխդր.) | ourouïn | sans, exepté prép. |
| ուրոյնութիւն (գ.) | ourouïnoutioun | particularité, caractéristique n.f. |
| ուրու (գ.) | ourou | fantôme n.m. |
| ուրուագիծ (գ.) | ourvakiDz | esquisse n.f. |
| ուրուագիր (գ.) | ourvakir | croquis n.m. |
| ուրուագծել (բայ) | ourvakDzél | esquisser v.tr. |
| ուրուագրել (բայ) | ourvakrél | croquer, dessiner v.tr. |
| ուրուական (ած.) | ourvagan | fantastique adj. |
| ուրուական (գ.) | ourvagan | fantôme n.m., |
| ուրուանկար (գ.) | ourvangar | esquisse n.f. |
| ուրուկ (ած.) | ouroug | lépreux(euse) adj. |
| ուրուկ (գ.) | ouroug | lépreux(euse) n. |
| ուրուկանոց (գ.) | ourouganoTs | léproserie n.f. |
| ուրուկութիւն (գ.) | ourougoutioun | lèpre n.f. |
| ուրուր (գ.) | ourour | milan n.m. |
| ուրց (գ.) | ourTs | thym n.m. |
| ոք (դեր.) | vok | quelqu’un pron. |